De uitgestelde wedstrijd van afgelopen zaterdag moest nu doordeweeks gespeeld worden, terwijl het toch voor beide ploegen enorm belangrijk was. Dalto had nog de nodige supporters, maar van een grote groep Groen Gelers was niet echt sprake.

Natuurlijk hoopten we op aansluiting bij KCC, dat ruim gewonnen had van Oost Arnhem. Maar eerlijk gezegd was er ook vrees vanwege de wisselvalligheid in het spel en de resultaten.

De eerste helft werd de vrees bevestigd; veel druk en passie van Dalto en GG dat zich liet verleiden tot pompen in de 1 tegen 1. We gingen de spreekwoordelijke trechter in. Als Dalto dit een wedstrijd lang zou kunnen volhouden zouden we dit niet gaan winnen.

De ruststand was 14-11, waarbij Mathijs den Ouden behoorlijk op dreef was. Martin was al ingebracht om hem aan banden te leggen, alleen hij had daar ook moeite mee. Met als gevolg dat Martin ook aanvallend (te) weinig kon brengen. In combinatie met Carlo die niet kon herhalen wat hij in de thuiswedstrijd wel deed, had dit vak het erg lastig.

In de rust nog steeds tussen hoop en vrees. Het was niet best, maar we zaten nog steeds in de wedstrijd. De bespreking duurde lang, want de ‘onze’ kwamen een stuk later op het veld dan de spelers van Dalto.

Achteraf gezien bleek dat er goed gesproken en geluisterd was. De tweede helft was er discipline Afspraken werden beter nagekomen en over het algemeen werden de juiste spelers uitgespeeld. Het hielp daarbij natuurlijk dat Lisanne een weergaloze tweede helft speelde met vijf doelpunten én op de belangrijke momenten. Fenna scoorde ook nog mee naast haar, waardoor Martin en Carlo in een dienende rol veel meer tot hun recht kwamen.

In het andere vak was Stijn de speler die op de belangrijke momenten leverde. Hij was naar dit vak verhuisd om Scott net voor rust te vervangen. Wellicht niet leuk voor Scott, maar een goede zet van Thijs en Christiaan (bij afwezigheid van Daniël). Terrenc was sterk en stabiel, een international waardig en Elise herstelde zich knap van een lastige eerste helft. Lindsey was met twee doelpunten ook belangrijk, omdat ze op beide momenten het gaatje op twee hield.

Ondanks de vrees op de tribune (en vast ook thuis) dat het toch nog gelijk zou worden, speelden GG het goed uit en werd hoop dus geen uitgestelde teleurstelling. We zitten nog volop in de strijd voor direct lijfsbehoud. Aankomende weekend geen wedstrijd en dan volgende week naar Blauw Wit. U gaat toch zeker ook mee!

Ruud Koel (plaatsvervangend voor Marcel)