Een vacature bij de A2 las ik begin van de zomervakantie…. Dat kan toch niet was mijn eerste gedachte…Een team met Jet en Gijs uit de succesvolle B1, nog 3 spelers terug uit de A-selectie, een team met Yusser wereld beroemd als veegster bij GG1, met lange Floor (er komt er direct nog een….), die in haar jonge jaren met een vlag voor de tribunes rende bij de thuiswedstrijden van het eerste, een team met twee lange mannen (Nick en Ruben), die enthousiast bezig zijn met jeugdploegjes. En ene Katie…nooit van gehoord.

Laat ik maar solliciteren, ook al ben ik over datum, voor die gasten ben ik niet bang en over het korfbal nog minder….Groen Geel reageerde spontaan…Na bijna 4 weken kreeg ik respons, ik mocht het doen…Hoera. Ik zou zelf voor een assistent zorgen, die moest uiteraard wel aan een aantal voorwaarden voldoen.

Eis 1: hij moet jonger zijn. Dat is geen probleem, alleen Han Snijder en Tom Muller vallen zo buiten de boot

Eis 2: hij moet gezellig zijn en (mijn) gevoel voor humor hebben, hierbij valt meer dan de helft van Groen Geel af.

Eis 3: hij moet genegen zijn met mij een biertje te drinken bij de overwinning van het team, we oefenen donderdagavond.

Ferry bleef dus over, hij had zelf ook al oren naar dit team, maar moest eerst thuis een aantal afspraken vastleggen met Jet. Geregeld dus, wij hadden er zin in en het team ook. Eerst nog de afvallers van de selectie A1, de een teleurgesteld, de ander mopperend, de derde opgelucht.

Trainen dus, ik op dinsdag en Ferry op donderdag. Direct viel op dat er talent zit in de groep, maar niet op het gebied van raakschieten, althans dat was wel de eerste zorg. Mels is wel een sterke aanvaller, maar deed zijn traditie eer aan door directe afwezigheid ivm een kleine ingreep, waar hij liever niet over praat (maar wij wel). Gijs nam een trauma mee uit de B1 en Nick en Ruben hadden ook moeite met het scoren. Gelukkig hebben we meisjes in dit team en zo ontwikkelde we snel ons plan B, als het niet lukt over de mannen (plan A) dan gaan we over de meiden. Kleine Floor schiet heel goed en raak, Yusser begon ook sterk en Katie bleek toch minder ‘ídeale schoondochter’ dan wij hadden ingeschat, maar een echte killer. De doorbraak zonder bal pikte ze moeiteloos op en settelde haar aan de kop van de dameslijst. ‘Nu doet ze het weer’ was de wanhoopskreet van een meisje van Haarlem na de derde (stiekeme) treffer van Katie, nog niet wetend dat er nog drie zouden volgen. We kennen nu Katie ook.

Lange Floor is een wonderlijke speelster, zelf vindt ze zichzelf nooit top, maar wij vaak wel. Onder de paal is ze niet te volgen en (modern) alles met één hand. De mooiste goal kwam van haar tegen Pernix, een shuffle onder de paal, waar bij haar tegenspeelster zich nog steeds afvraagt wat er gebeurde en de coach ook….dan houdt alles op mopperde hij….Floor gaat ook graag de rebound aan met een mannelijke tegenstander, maar gooit ook soms de bal na interceptie strak in het publiek….Wisselend spel dus….

Yusser is een verhaal apart, haar achtergrond maakt het niet altijd makkelijk, soms moeite met contact maken, maar ze hoort er toch echt bij. Ik leer er ook van, nooit van een Hennafeest gehoord, maar nu wel… Ze moet nog meer durf krijgen, haar schot is goed genoeg en ze verdedigt prima.

Verdedigen kan Ruben ook goed en vooral het stelen van de bal gaat steeds beter. Nick heeft verdedigend meer moeite, maar gaat aanvallend beter, nog niet constant maar dat kost tijd. Pernix was de sterkste tegenstander. Thuis hadden we handen vol werk, zelfs drie achter door zwak schieten en slordig verdedigen. De ingreep in de rust, Mels (weer op de terug weg) en Lasse golfkursus (?) met KZ-vriendin in Spanje (dus op de bank).inzetten was de ommekeer. Mels aanvallend er in en Ruben er verdedigend in, de wissels waren op….Een krappe 18-16 overwinning, maar van Pernix waren we nog niet af….(dachten we toen)

Tegen KVA gingen we dik over de 20 en ook Haarlem uit bleek een eitje….Aanvoerder Ruben had zijn wisselbeurt, daarom mocht Lasse de hand schudden van de scheids. Gezien zijn wat laconieke aard, benoemde ik hem tot Mexicaanse burgermester, die doen niet veel, liggen tegen een cactus met de sombrero diep over de ogen….Dat heeft Lasse wel erg lettelijk genomen….We wonnen 19-8 en Lasse kreeg er 6 om de oren, zijn tegenstander kende hij nog wel van het RTC en die kon er niets van, die tegenstander vonden Ferry en ik overigens wel goed…..Verkeerd ingeschat dus dat doet hij maar bij de VOMAR, maar niet bij ons, we hebben wel gelachen. Echter de revanche kwam nog dezelfde dag bij de invalbeurt van Lasse in GG3. Een voortreffelijk optreden tegen KVA3. De toch altijd kritische Roos K. wilde hem er voor altijd bij. Dat vonden wij te gek…..Want we moesten nog een keertje tegen Pernix. Dat heeft Pernix geweten. Een zeer gemotiveerd GG A2 veegde de vloer aan met de concurrent. Door zeer scherp te verdedigen en door tot het gaatje te gaan. Lasse ging zelfs een grondgevecht aan, won in onze ogen, maar niet in die van de scheids…..Een boze Lasse. Niks Mexiicaan….sukkel roepen is dan niet slim, is dus duur. Geel! Maar het stimuleerde de groep nog meer. (middagje VOMAR extra).

Plan B werkte voortreffelijk. Fedde verdedigde hun sterkste heer, voortreffelijk, schoot wat minder, maar bediende de dames (doorbraak zonder….) op maat. Katie gooide er weer een flink aantal in en Jet blijft altijd gevaarlijk (en laat zien dat ze ook kan verdedigen….), en zo konden we 10 dames doelpunten noteren van de 19 voor Gijs werkte zich een slag in de rondte, pakte de meest onmogelijke ballen, ouders van de Pernix spelers vonden hem de beste man….Wij zijn ook wel tevreden….. In het andere vak deed ook kleine Floor weer netjes mee, belangrijk omdat Mels moeite had met raak schieten. Niet Lasse, die was hot en van alle blaam gezuiverd.

Leuk was dat in het laatste kwartier Yusser en Ruben nog even mee konden doen en beiden direct raakschoten. Isabelle en Dex nog even uit het pak, 19-8 in de pocket…. Dat goede gevoel moeten we meenemen naar de zaal.

Ongeslagen door de eerste ronde heen, promotie naar res. Overgangsklasse. Zowel GG A1 als A2 spelen nu weer op niveau. Extra toetje was het stiekeme kampioenschap van de B1, ook Top B1heeft blijkbaar (instabiele) puberspelers en verslikte zich in OVVO.

Wij gaan de zaal in met onze eigen veldtegenstanders en die van de A1 veld, Madjoe lijkt de lastigste klip, maar als we geconcentreerd blijven op ons doel en hard werken op de training, kan het erg interessant worden. In ieder geval kunnen we de speeltijd binnen het team weer gelijktrekken.

Deed Nick dan niet mee? Nee hij had last van een onwillig spiertje in de buik. Maar bij de McDonald achteraf deed alles het weer. ’s Avonds in de Batavia zag ik ook wat dubieuze foto’s langs komen, gelukkig was Ferry er ook om op Katie en Gijs te letten….

Drie weken trainen, daarna vol gas!

Rob