Zaterdag reisde onze selectie af naar Koog aan de Zaan. Een kort stukje dus voor de meeste mensen, brug over en je bent er al bijna. Een mooie affiche voor hopelijk een mooie wedstrijd.

De laatste keer dat wij tegen KZ speelde was in maart 2021. Toen verloren wij thuis met 18-30 van KZ. Vorig jaar seizoen speelde wij niet tegen elkaar, vanwege de twee poules waar toen mee gespeeld werd.

Ik kwam vandaag iets later binnen bij de wedstrijd van het tweede. Bij binnenkomst stond er wel een voorsprong van 4 punten op het bord voor ons. Doorpakken en eroverheen, waren mijn eerste gedachtes. Het tweede speelde een mooie wedstrijd met goede kansen. Helaas kwam KZ steeds meer in hun eigen spel en flow, waardoor ze steeds dichterbij kropen. Daarnaast werden er onderling een aantal overtredingen gemaakt die niet gezien werden door de scheidsrechter. Hij stond ook alleen op deze wedstrijd. Als liefhebber van onze sport op hoog niveau, vind ik het niet kunnen dat op een wedstrijd als deze er maar één scheidsrechter aanwezig is. Er gebeurt namelijk zoveel, dat je dat nooit allemaal alleen kunt zien. Helaas pakte dat voor ons op een aantal momenten slecht uit en werd het op het einde nog heel spannend. Ik heb nog nooit in 30 seconden ik geloof 6 doelpunten zien vallen, waardoor de eindstand uiteindelijk 26 – 26 werd.

Daarna konden we ons opmaken voor de wedstrijd van het eerste. Sascha op de plek van Lindsy, die nog niet helemaal fit en hersteld was van haar blessure die zij vorige week thuis opliep tegen DVO. KZ schiet werkelijk uit de startblokken en weet een voorsprong te pakken aan de hand van Esther Cordus, Nikki Boerhout en Anouk Haars. Het is na een minuut of 5/6 dat Carlo dan iets terug weet te doen namens ons. KZ bouwt dan verder uit, maar gelukkig is daar Thomas die namens ons weer iets terug weet te doen. Thomas die er uiteindelijk 9(!) zou maken namens ons, speelde een dijk van een wedstrijd. Ook Sascha op de plek van Lindsy speelde een ontzettende goede wedstrijd, complimenten voor hun! KZ weet helaas verder weg te lopen en zorgt voor een verschil van 6 punten bij 14-8. Daarna komt er bij ons ook iets meer beleving in het spel en worden er andere en betere kansen benut. Langzaam maar zeker trekken we de wedstrijd weer een beetje gelijk, waardoor het bij rust slechts 17 – 15 is. Het kan dus nog alle kanten op.

En wat voor een tweede helft hebben we gezien. Het was een stuk beter dan de eerste helft. Veel meer strijd, passie en vuur in het team dan dat ik tot dan toe gezien had. Het is wat Christiaan tegen mij zei achteraf: ‘Zo zie je maar, nooit opgeven.’ En dat bleek ook wel. Toen Thomas de 18-18 scoorde, leek onze kant van de hal werkelijk te ontploffen. Het werd helemaal feest toen we tot 2x toe de voorsprong pakte. Coach Tim Bakker van KZ liep continue langs de lijn heen en weer om zijn ploeg op te peppen, wat ook effect had op zijn ploeg. KZ kon namelijk weer uitlopen naar een voorsprong van 26 – 22. Gelukkig konden wij nog wat terugdoen, waardoor het 26 – 25 werd, door een schitterende goal van Martin die prima inviel. Matté Lipke maakt dan weer een goal namens KZ. Stijn doet niet lang daarna namens ons weer een duit in het zakje, waardoor het 27 – 26 wordt, met nog 1.45 te spelen. Uiteindelijk scoort Terrenc namens ons de 27 – 27 met nog 13 seconden te spelen. KZ weet niet meer te scoren en zo eindigt deze knotsgekke derby voor het eerst in de Korfballeague gelijk.

Komende zaterdag speelt Groen Geel weer thuis tegen LDODK/Rinsma Modeplein. De wedstrijd start om 19:30 uur. Helaas ben ik niet live in de hal aanwezig, ik word vrijdag geopereerd en krijg een kuitspierverlening bij mijn rechterbeen.

Desondanks heb ik er ontzettend veel zin in. U ook?