We hadden dus nog alles in eigen hand om de felbegeerde derde plaats in poule B te bemachtigen. Een derde plaats die deelname aan de kampioenspoule zou betekenen en waarbij de degradatie-dans dit jaar ontsprongen zou worden. Dan moest er wel een goed resultaat tegen landskampioen PKC neergezet worden. PKC, hofleverancier van het nationale team, waarbij de reservebank soms zelfs gevuld is met internationals, is op stoom geraakt de laatste paar weken. Zo werd directe concurrent voor de eerste plaats DVO, op een indrukwekkende manier opzij gezet. Het leek er op dat de Papendrechters het schip weer op koers hebben, want dat was in het begin van deze competitie toch enigszins anders. Een flinke kluif dus voor de onzen. Echter, we hadden een thuisvoordeel en de hal was weer redelijk gevuld met kabaal makers. Verder hadden we volgens coach Harmzen min of meer afscheid genomen van het ‘oude’ Groen Geel en had zijn team op een indrukwekkende manier toch de nodige punten binnen geharkt in het kalenderjaar 2022. “Vol voor de twee punten gaan en gedisciplineerd het plan uitvoeren”, waren zijn optimistische woorden.

Het plan zou inhouden dat PKC in de herhaling onderbroken diende te worden om zo een hoog aantal kansen en, nog erger, een hoog schotpercentage, proberen te voorkomen. 130-140 pogingen van PKC zou dodelijk zijn voor Groen Geel, want dan kun je zelfs met een minder percentage af. Dus onderbreking van de herhaling, anders gezegd, de rebound van PKC moest zwaar onder druk worden gezet. Geen misselijke opgave! Coach Tromp van PKC daarentegen had vertrouwen in het eigen spel van PKC. “Groen Geel zal ons proberen te ontregelen en daar hebben wij als het goed is ook weer antwoorden op”, waren haar slimme woorden. Verder hadden Tromp en Scholtmeijer natuurlijk een team waarbij het scorend vermogen bij elke speler bijzonder sterk ontwikkeld was. Lukt het niet bij de één, dan schakelen we dus simpelweg over op de ander, zo stel ik mij dat voor. Alsof je Marco van Basten ook soms even op doel zet.

In de rust waren eigenlijk alle illusies al verdampt (9-18). De opening van onze eerste aanval was lekker (snelle 1-0 Carlo) maar de controle was er al snel bij de Papendrechters. Scott had het niet makkelijk tegen van Wijngaarden, door kenners als de beste verdediger van de Korfballeague beschouwd. Ja Scott, ook dit hoort erbij. Toch knap dat hij vroeg in de wedstrijd van Wijngaarden verschalkte met een fraaie doorbraak, jammer genoeg mis! Hij was overigens niet de enige. Van de 8 (!) doorbraken in de eerste helft, toch min of meer 100% kansen te noemen, werden er maar 2 verzilverd. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen. Een dieptepunt. En was ik in het recente verleden daarover nog enigszins mild met woorden als “vergeten jezelf te belonen”, beginnen deze missers mij nu wel een beetje te irriteren. Je moet je verantwoordelijkheid nemen om af te drukken, potverdrie. In de degradatiepoule kunnen wij ons een dergelijke slordigheid niet permitteren! PKC speelde ontspannen en Groen Geel bleef aanvankelijk “aan het elastiek”. Na dus de nodige missers een mooie 4-8 door Terrenc, gevolgd door een sterke periode van GG. De 5-9 (Stijn), de 6-9 (Terrenc) en de 7-10 (Lisanne) waren fraaie goals in een sterke fase. PKC bouwde rustig door, Richard Kunst had er al 8 in liggen voor de thee en het spel van PKC was af en toe een lust voor het oog. Veel duel- en reboundkracht, een hoog bewegings- en baltempo en fraai combinatiespel. Altijd kijken of een medespeler niet in een betere positie staat combineren met een hoog afrondingspercentage, ik geef het je te doen. Typerend voor dit spel zijn bijvoorbeeld de acties van Jelmer Jonker, superbeweeglijk na de schoten van een ander of van hemzelf en dus altijd weer in de voorbereiding voor een volgende kans. Tel daarbij op het sterke, aanvalsdriftige spel van de PKC dames en de optelsom is snel gemaakt. Het spel van Groen Geel was in de opbouwende combinatie eigenlijk best prima. Daar hebben we echt wel meer ‘volwassenheid’ in gekregen en dat doet mij deugd. De eindactie verzandde echter te vaak in teveel overzicht en dus verdedigende rebound opties voor PKC. Schotselectie had dus iets beter gekund en de kwaliteit van de (te verre) kansen was bij vlagen suboptimaal. Teveel 1-schots aanvallen. En dan nog die verrekte doorloopballen, grrr. GG2 coach Christiaan, voor de camera getrokken tijdens de rust, verwoordde het prima. “Het is allemaal net teveel ‘half’, dus net niet”. “We kunnen niet domineren in ons spel, dus spelen wij PKC in de kaart...”, waren zijn verstandige woorden. Ik mag hem graag horen praten. De tweede helft niet veel anders. Het leek er op of PKC wat gas terug nam. Groen Geel wisselde nog Susila en Fenna (2 mooie ploffers !), maar ook dat kon het tij niet keren. Dat gold min of meer ook voor het inbrengen van supersub Martin aan het einde van de eerste helft. Eindstand 15-29. Groen Geel 15 goals uit 107 kansen maakt 14%. PKC 29 goals uit 112 kansen maakt 26%. Missie GG niet geslaagd. PKC in deze vorm een maatje te groot.

Welgemeende felicitaties dus aan het adres van de Papendrechters. Groen Geel kan zich opmaken voor de degradatiepoule. Naast bekende tegenstanders als Oost Arnhem en TOP/Litta voegen zich daarbij AKC Blauw Wit, KCC en Dalto/Klaverblad.

Makkelijk gaat het niet worden maar ik heb er alle vertrouwen in.

Marcel de Leeuw