Uit de oude (archief)doos…
Uit het 100-jarige GroenGeel archief, komt veel moois tevoorschijn. Na jarenlang in het ketelhok te hebben gestaan, kan iedereen er binnenkort in snuffelen. Op dit moment zijn we nog volop bezig om het digitaal te maken, zodat we het voor altijd veilig kunnen stellen. In het kader van het 100-jarig bestaan, gaan we iedere maand de vitrinekast (in de gang bij de ingang van ons complex) vullen met vondsten en wetenswaardigheden uit de afgelopen 100 jaar. Op de website, geven we nog wat meer achtergrondinformatie en onthullen we iedere keer een aantal documenten uit het archief die inmiddels ingescand zijn. Zo kan iedereen vanuit huis een kijkje nemen in onze 100-jarige geschiedenis.
Deze maand is het thema van de vitrinekast:
‘Korfbal (hoe ging dat) 100 jaar geleden’.
Het is toch écht bijzonder dat onze vereniging al 100 jaar bestaat. Maar ongetwijfeld, was onze vereniging niet de eerste. Hoe lang bestaat het spelletje korfbal dan eigenlijk en hoe is het ontstaan?
Op de website van de KNKV, staat het antwoord: Korfbal bestaat al sinds 1902. Met als voorbeeld het Zweedse spelletje ‘ringboll’, wat onderwijzers die op cursus in Zweden waren, daar in hun vrije tijd hadden gespeeld. Bij terugkomst in Amsterdam werden de spelregels wat aangepast, de ring op de 3 meter hoge paal vervangen door een rieten korf en de naam van het spelletje veranderd in ‘korfbal’. Wat bleef, waren de drie vakken en het gemengde team van jongens en meisjes en speelden leerlingen en onderwijzers het spel, met de eerste vijf korfbalverenigingen tot gevolg. Al snel, werd in 1903 de Nederlandse Korfbal Bond opgericht. Klik hier voor de gehele tekst: Ontstaan van korfbal - KNKV
In september 1923 verschijnt er een nieuwsbericht in de krant, dat er voornemens bestaan om in Wormerveer weer een korfbalvereniging op te richten. Eerder waren er twee korfbalclubs in Wormerveer geweest, maar die bleken niet levensvatbaar omdat korfballen daar ‘feitelijk bijzaak was geweest’. Nu was er goede hoop dat deze nieuwe club meer overlevingskansen had. Zij hadden namelijk als doel om ‘in de eerste plaats het korfbalspel te gaan beoefenen’.
Op 14 november 1923 vond de oprichtingsvergadering plaats van de ‘Wormerveersche Korfbal Vereeniging’, kortweg: ‘WKV’. De handgeschreven notulen van deze vergadering hebben we in ons archief gevonden klik hier. Er zijn bij de vergadering 11 personen aanwezig. Het ‘reglement is naar ieders genoegen’ en de leden worden ingeschreven. Aan ‘het vinden van een terrein wordt gewerkt en wordt waarschijnlijk het terrein achter voetbalvereniging W.F.C.’. ‘Voor materiaal zorgt het bestuur’. Het ‘costuum’ wordt een ‘wit shirt met blauwe kraag en manchetten met zwarte rok of broek’. Tot slot spoorde de voorzitter H.J. Vermeulen ‘allen aan tot het aanwerven van leden en donateurs’. Vanaf die vergadering, was onze korfbalvereniging een feit.
Er werd flink geoefend op het veld achter WFC en in april 1924 speelde WKV 1, zijn eerste wedstrijd tegen KZ 4 en 5. Een week later speelden ze tegen ZKV 3. De wedstrijdverslagen stonden in de kranten ‘De Zaanstreek’ en in het ‘Algemeen Sportblad’ vermeld.
Al snel treedt WKV toe tot de ‘NoordhollandschenKorfbalBond’ en spelen zij in seizoen 1924-1925 voor het eerst in competitie-verband. Er wordt in die jaren gesproken over twintig verenigingen in Noord-Holland, waarvan sommige voor ons bekende namen hebben: KZ, ZKV, BEP, Velocitas, Roda en Swift. Het seizoen daarna, spelen er al twee WKV-seniorenteams en één aspirantenteam in de competitie. In 1927 werd het eerste ‘schooltoernooi’ georganiseerd en in 1930 kon een derde aspirantenteam ingeschreven worden.
Maar hoe zit dat dan? We heten toch Groen-Geel?
Na jarenlang bij de Noord-Hollandse Korfbalbond aangesloten te zijn geweest, bestaat in 1931 de wens om zich aan te sluiten bij de landelijke korfbalbond. In augustus 1931 wordt in een oproep in de ‘WKV-bode’ alle leden verzocht naar een extra ingelaste, belangrijke ledenvergadering te komen. ‘Door de NKB (de Nederlandse Korfbal Bond) is ons opgedragen om onze naam te veranderen’. Blijkbaar is er bij de landelijke bond al een vereniging die ‘WKV’ heet, dus wordt er in die vergadering voorgesteld om dan maar ‘WeeKaaVee’ als clubnaam op te geven. Maar er wordt al rekening mee gehouden, dat de bond deze naam niet gaat goedkeuren. Daarom mogen de 16 aanwezige leden (van de in totaal 32 leden van WKV) een voorstel doen voor een nieuwe naam. Uit de voorstellen ‘De Zaankanters’, ‘Wormerveer en Omstreken (WEO) en ‘Houvast’, wordt uiteindelijk met 8 stemmen voor, gekozen voor de naam ‘Groen Geel’. Vanaf dat moment heet onze vereniging officieel ‘De Wormerveersche Korfbalvereeniging “Groen-Geel”’.
Natuurlijk worden vanaf dan de kleuren van het shirt veranderd en wordt er gespeeld op het terrein aan ‘het Wormerlaantje’. Het vereningsblad ‘de WKV-bode’ die tot dan toe onregelmatig verschijnt, wordt omgedoopt tot ‘De Band’ en zal daarna iedere twee weken verschijnen, waarvan ‘jaargang 1’ dus in 1931 begint. En zoals de redacteur daarin mooi verwoord: ‘Laten wij hopen dat wij onder deze naam groote successen mogen boeken en dat wij eens in de dagbladen zullen lezen: “GROEN-GEEL” KAMPIOEN VAN NEDERLAND.’
In de vitrinekast (klik hier voor de foto’s en teksten) is één van de eerste GroenGeel-shirts te zien met de voor velen welbekende gele ‘band’ in het midden en een keurig kraagje. Kreukelvrij katoen had je nog niet, maar wel (super)lange zelfgebreidde sokken (nog in de zwart-witte WKV-kleuren) en groen-gele mofjes (vingerloos) tegen koude handen (gedragen door Jaap Oud). En wie tegenwoordig durft te klagen over schoenen die te weinig steun bieden, blaren veroorzaken of te gladde noppen hebben, moet de ‘sportschoenen’ eens bekijken. Ook op de foto’s is de korfbal’mode’ te zien. Geen dames-modellen of moderne rokjes: De heren in broeken tot de knie, de dames in keurige rokken tot óver de knie. En dan de coaches. De één in pofbroek, de ander in pak met strikje. De korven zijn in ieder geval van goede kwaliteit. Hoge randen en van riet gevlochten, keurig recht aan de palen gemonteerd. De nieuwsgierige koeien op de achtergrond van de foto, verraden dat het korfbalterrein zich erg dicht bij een weiland bevond, waarbij je je afvraagt wat de kwaliteit van het veld moet zijn geweest. Er werd veel tijd en aandacht besteed aan het vinden van donateurs, want er werd flink gespaard voor het neerzetten van een kleedruimte. Er werd daarom in 1926 een loterij georganiseerd, maar of ze daar zoveel aan overhielden? Een lot kostte 25 cent, maar de hoofdprijs was ‘een buffet of dressoir en een pracht- Schemerlamp, spiegel en vele andere mooie prijzen.’ Eén ding is wel duidelijk: aan de groepsfoto en de teksten in de krant en in De Band te zien, waren er genoeg mensen die het korfbalspel wilden spelen. De start van onze bloeiende vereniging!
Mariëtte
Meer lezen?
Klik hier voor:
Hoofdsponsoren
