Het was nog ruim 7 minuten op de klok en Groen Geel speelde min of meer een verloren partij. Vier achter, eigenlijk de hele wedstrijd al, tegen een Oost Arnhem dat zich als een kleuter in de snoepwinkel voelde. 4-1 achter, 7-1 achter, lage percentages. Een 15-11 ruststand, Rickie Verdouw had er al zes in liggen en zou op negen doelpunten uitkomen. Oost Arnhem speelde met Groen Geel en de Wormers toonden geen probleem-oplossend vermogen. Verdedigend geen antwoord op hun spitsen, aanvallend alles statisch in de trechter pompen, veel 1-schots aanvallen. Oh wat een armoede! De neutrale toeschouwer werd vermaakt door de one-handers van Scott, God wat waren die mooi. Scott de Decker, Neerlands hoop in bange dagen. En een overijverige Lindsy die zich maar niet zelf kon, of wilde belonen met haar scherpe acties naar binnen toe. Het spel van Groen Geel was een afspiegeling van het Nederlandse weer de laatste weken: te nat, te koud, te troosteloos, brrrrr. Het was een wedstrijd met hangen en wurgen, een wedstrijd waar we allemaal een beetje bang voor waren. Want wie herinnerde zich nog de uitwedstrijd vorig jaar ? In de dying seconds verloren door een doorloopbal van Noa Kapteyn, potverdrie. Oost Arnhem uit is voor Groen Geel altijd een patatje speciaal. Zeker na vanavond.

Tot die 43^e minuut.

Terwijl heel Wormer al vloekend voor de buis zat, bracht coach Harmzen, opvallend rustig aan de kant, Martin Coevert in het veld. De goedlachse Fysiotherapeut liep al een driekwart wedstrijd warm en had een lekkere pot gespeeld in het tweede. Vorig jaar veelal een basisspeler, dit jaar verdoemd tot invalbeurten. En dan niet morren, maar gewoon je werk doen. Zoals het hoort bij een topsporter. Martin komt erin voor de goals en zijn eerste balcontact was meteen raak, drie achter dus. Oost Arnhem was aanvallend een beetje de weg kwijt en het Groen Gele roofdier sloop stiekem dichterbij. Stijn Hoekstra, de slimme vos, wist hoe de slotfase gespeeld moest gaan worden. Niks mannetje om vrouwtje naar de afvang maar nu met twee vrouwen in de steun. Martin en Stijn dus in de punt en de Arnhemse defensie kraakte en piepte. En weer was het de dekselse Martin die er langs vloog! Strafworp, 25-23 met nog 5 minuut 47 op de klok. Bedankt Martin, bedankt Stijn voor de organisatie. “Het nu wordt nu tijd dat Terrenc de wedstrijd gaat beslissen...”, waren de woorden van de sympathieke Arnhemse livestream commentatoren. Alsof ze ook stilletjes zaten te hopen op een spannend slot van deze wedstrijd. Zij kwamen niet bedrogen uit. Terrenc speelde echter te vlak en te onopvallend. Veel paalwerk, maar 1 schamel goaltje voor de rust en zeker niet de Terrenc die wij tegen TOP/Litta zagen. Hij speelde zoals Depay wel eens in Oranje speelt. Te flets. Maar toen werd het “Terrenc-Time”. Zijn curieuze aansluitingstreffer werd een drieluik van 3 aaneengesloten kansen. Het schot (mis) ving hij zelf af en promoveerde hij tot een doorloopbal (ook mis) om zo te eindigen met een fantastische tip-in, 25-24. De lege zaal stond te trillen op haar grondvesten. Inmiddels had GG geluk dat Jasper Broenink’s bal verdedigd werd gegeven maar de volgende one-hander van Terrenc werd geen gelijkmaker. OMG, nog 1 minuut 50. Oost Arnhem snel balverlies, bal terug naar Groen Geel. Ter bewust voorin, afstand raak, 1 minuut 12 op de klok, 25-25! Maar dan toch de deceptie. Krijn van het Kaar scoorde de bijna game-winner (afstand) met nog 1 minuut 3 op de klok (26-25)! Zinderende laatste minuut. Martin 26-26 met nog 48 seconden op de klok. En als allerlaatste apotheose: 26-27 door Terrenc met nog 12 seconden op de klok. Laatste aanval balverlies Oost Arnhem, GG wint de wedstrijd. “Kat in het bakkie” zeggen we dan. Uit de as herrezen. Wat een klasbak, die Terrenc. En wat is zo’n Martin dan belangrijk. Via de achterdeur gewonnen. De Amerikanen hebben er een paar mooie zinnen voor: it’s never over untill....en iets van de Fat Lady.

Diepe, diepe buiging voor de veerkracht en de vastberadenheid. Twee hele belangrijke en dure punten! De spanning en het eindresultaat heeft veel goed gemaakt. Maar de criticus in mij gebiedt jullie ook in de spiegel te laten kijken: de eerste 43 minuten waren bar en boos!

Nu gelijk aan de Nijeveners ! Handhaving is in de maak. Maar zaterdag eerst DVO.

Heb er nu al zin in.

Gr Marcel de Leeuw